- Schoolkeuze: Een moeder wil graag haar kind naar de basisschool van haar keuze doen, maar de school blijkt vol te zitten met kindjes uit het postcode gebied. is daar niets aan te doen?
Elke bijzondere school is vrij in het hanteren van een eigen toelatingssbeleid. Als de school uw kind weigert kunt u daartegen altijd een beroep aantekenen. Eerst bij het gezag van de school en daarna kunt u eventueel naar de rechter stappen. - Rugzakje: Ouders willen hun kind met downsyndroom straks naar een gewone basisschool laten gaan, maar geen enkele school in de buurt durft het aan. Waarom worden scholen niet verplicht om ook kinderen met een handicap toe te laten? Ze krijgen toch een rugzakje mee?
Scholen hebben geen acceptatieplicht, ze moeten in principe kinderen toelaten, behalve als daar argumenten tégen zijn. Als een school bijvoorbeeld al meer kinderen met een rugzakje heeft en geen meer kinderen durft aan te nemen is daar niets aan te doen. Dat is het toelatingsbeleid van de school. - Pesten: Moeder van een gepest kind vraagt zich af of er via de wetgeving meer druk op scholen kan worden gelegd, zodat zij zich niet aan hun verantwoordelijkheid op dit punt kunnen onttrekken.
Soms worden kinderen gepest buiten het zicht van de school of ouders en praten kinderen er niet altijd over omdat ze bang zijn. Ook worden kinderen gepest via SMS en chatboxen. We moeten daar iets aan doen. Als u vermoedt dat uw kind gepest wordt, meldt dat dan bij de schooldirectie. Elke school heeft een eigen pestbeleid, omdat we inzien hoe belangrijk het is dat ieder kind een veilige school kan bezoeken.
Cito en de schoolprestaties
Het meedoen aan een Cito-toets is niet verplicht. Soms vraagt de vervolgschool een minimale Cito-score om tot de school of een bepaald niveau toegelaten te worden. Een uitslag is dan op zijn minst handig. Maar voor de lagere niveaus van het vervolgonderwijs gelden vaak geen Cito-normen. Hoe kun je daar als basisschool mee omgaan. Natuurlijk zijn er mensen die bij de keuze van een basisschool kijken naar de prestaties van de school en wat zegt dan (in hun ogen) meer over het niveau dan de Cito-scores. En hoe hoger die scores, hoe beter natuurlijk.
Daarom zijn er scholen die kinderen, waarvan bekend is dat zij op het laagste niveau van vervolgonderwijs terecht zullen komen, niet aan de toets mee laten doen. Deze kinderen hebben de score niet nodig en zij brengen het gemiddelde van de school omlaag. De Onderwijsinspectie moet daarom registreren of basisscholen hun leerlingen uit groep acht een eindtoets laten maken. De inspectie moet dat meewegen in haar beoordeling van de school.
Op zich geen slecht voorstel lijkt me, maar aan de andere kant….wat wordt er toch een ophef over die score gemaakt. Geen wonder dat kinderen en ouders er zenuwachtig van worden. Straks hangt ook de goede naam van school af van de score van jouw kind. Of gaan scholen kinderen weigeren, omdat die wellicht in groep 8 de score omlaag zouden kunnen gaan brengen.
Zie ook een artikel in Elsevier
Overblijf
De tussenschoolse opvang was altijd een zaak en verantwoordelijkheid van de ouders. De scholen boden een ruimte, de ouders regelden toezicht. Dat konden ze onderling regelen of door een professioneel bedrijf laten doen. In het komende schooljaar is de overblijf een verantwoordelijkheid van de school zelf. Niet alleen het bieden van een ruimte komt voor rekening van de school, ook het regelen van toezicht. Er lijkt een gat in de markt want de bedrijven die dit voor scholen kunnen regelen schieten uit de grond. Sommige met de beste bedoelingen, sommige om uit de verplichting voor opvang die de scholen is opgelegd, eens flink uit te buiten. Want wat moet je als school, als je nooit echt een opvang hebt gehad, je verplicht wordt om deze te bieden en geen ouders hebt die dit voor je willen/kunnen regelen. Dan probeer je dit toch uit te besteden aan een organisatie die dit kan. Voor ouders kan dit betekenen dat de prijs van de overblijf opeens omhoog schiet.
Een leuke en informatieve site over overblijven vind ik nog altijd ‘Broodje over‘, de website van de overblijf op de basischool De Huet in Doetinchem, maar met heel veel informatie die ook bijzonder interessant is voor andere scholen. Broodje over heeft de tweede prijs gewonnen bij de Landelijke Overblijfprijs van het IOS en was ook te gast bij Bij ons thuis.
De uitzending over Overblijven is nog te zien via de website van Bij ons thuis.
Als je kind leerproblemen heeft
“Als je kind leerproblemen heeft’ is een zeer informatief en handzaam boek voor ouders. In het boek, wat een duidelijke indeling heeft, staan veel ervaringen uit de praktijk van remedial teaching en huiswerkbegeleiding, afgewisseld met tips en informatie.
Allereerst krijgen we de indruk van de aard van de leerproblemen. Voorbeelden geven aan dat niet elke probleem, ook echt een leerprobleem is. Soms is een iets andere aanpak al voldoende om een gewenst resultaat te krijgen. Daarna volgt een overzicht van mogelijke oorzaken van al deze leerproblemen. Er is namelijk een grote toename van het aantal kinderen met een leerprobleem geconstateerd. Zijn er meer kinderen met leerproblemen of zijn we er alerter op. Zien we meer problemen?
[Lees meer…]
Kinderfeestjes
Ik breng de jongste even naar school. Op het plein ben ik hem natuurlijk kwijt, die loopt direct naar zijn klasgenootjes. Als ik met zijn juf sta te praten komt hij bijna huilend naar mij toe. Een jongen, van wie hij dacht dat het toch wel een vriendje was, geeft een feestje en heeft uitnodigingen uitgedeeld. Bijna alle jongens zijn uitgenodigd, alleen hij en een jongen die er in de klas een beetje uitligt, niet. Het is niet de eerste keer dat deze jongen hem niet uitnodigt. Ook al spelen ze al jaren samen in het voetbalteam en ook al zitten ze naast elkaar in de klas. Ik snap het niet, de juf snapt het niet, hoe moet hij het dan wel snappen. En elke keer verbaas ik mij erover hoe makkelijk kinderen hier mee omgaan. Zij moeten zich toch bewust zijn dat ze iemand kwetsen. En ik verbaas mij over de ouders. Hebben zij dat dan niet in de gaten? Walsen zij zo makkelijk over de gevoelens van andere kinderen heen. Als je dan echt een limiet aan het aantal kinderen hebt wat gevraagd mag worden en je weet dat je dus iemand kwetst, dan kun je toch op zijn minst even op de ouder afstappen en dat even uitleggen. Liefst van te voren, zodat een kind daar niet zo pontificaal mee geconfronteerd wordt en dat je als ouder een kind daar een beetje op kunt voorbereiden.
Maar kennelijk is niet voor elke ouder een stukje zorg voor een ander kind zo vanzelfsprekend.
Diskettes
Ik heb een hele berg diskettes hier nog liggen. Wij gebruiken ze nog zelden, dus ik geef ze graag aan iemand of een instantie die ze goed kan gebruiken. De school bijvoorbeeld. Regelmatig help ik daar bij de documentatielessen en altijd zijn er wel kinderen die hun diskette kwijt zijn of vergeten en dan komen vragen om een nieuwe. Dus een grote stapel gratis diskettes zou toch mooi meegenomen moeten zijn.
Ik vraag het de ICT coordinator. Ach, hij wil ze op zich best wel hebben, maar of ik ze wel even allemaal kan leegmaken. En die grijze kan ik wel weggooien, want XP kan die helemaal niet meer lezen, dus daar heeft niemand meer wat aan. Ik krijg een beetje een ‘graag of niet’ gevoel.
Mijn XP leest die dingen nog gewoon. Veel kinderen hebben alleen een stuk kale tekst en die past makkelijk op een grijze (720kb) diskette en de stukken die ik wel eens meekrijg van school op diskette zijn ook nooit veel groter dan een paar kb.
Misschien moet ik gewoon wat andere scholen hier in het dorp bellen, die wel heel blij zijn met een doos vol met, naar schatting, meer dan 100 diskettes. Ik dacht dat scholen nu niet echt zwommen in het geld, maar kennelijk toch wel.
naschrift: Ondertussen toch een hele doos op school gebracht en gemeld dat ze niet leeg zijn. Maar dat ze wel gratis zijn. De diskettes zijn netjes in de kast gezet en zullen worden ingezet. Als iemand tijd heeft zullen ze gewoon steeds wat diskettes leeg maken. Tja, ook het schoolleven is duur zat, toch?
Ouderprofielen
Ouderbetrokkenheid is een term die ik steeds meer hoor vallen. Ouders moeten meer betrokken zijn bij de school van hun kinderen. Niet alle ouders zijn (even) actief en betrokken bij school. Je hebt ouders die altijd wel hun handen uit de mouwen willen steken. Ze zitten in de ouderraad, helpen in de schooltuin, gaan mee op schoolreisje, enz. Andere ouders denken mee met het beleid van de school en zitten in werkgroepen of de MR. Maar er zijn ook ouders wiens betrokkenheid niet zichtbaar is in een actieve bijdrage in het beleid of de activiteiten van school en soms is het enige wat zij doen hun kinderen brengen en halen. In opdracht van het Ministerie van onderwijs is er nu een onderzoek gedaan naar de verschillende soorten ouders. En ja, ook ouders kunnen in hokjes worden gestopt: er zijn vijf ouderprofielen.
Deze zijn mooi vormgegeven in een diagram. Dit diagram is tot stand gekomen via een segmentatiemodel. Meer informatie over deze profielen en het onderzoek staat op de website van het ministerie van OCW.
Maar nu wil ik natuurlijk weten in welk profiel ik pas. En dat vind ik moeilijk, want ik voel me wel betrokken bij school (geel. rood en blauw), maar dat lees ik wat zaken van geel en valt die af: belangrijkste taak van school – normen en waarden. Blijven over rood en blauw, waarbij blauw meer beleidsmatig meedenken is en rood zowel praktisch als beleidsmatig. Ik zet mezelf in een hokje: ik ben een ouder in profiel rood. Belangrijkste taken van school: sociale vaardigheden en creativiteiten, waarbij genoemd moet worden dat de rode groep gewoon gemiddeld denkt over feitenkennis en normen en waarden.
Bekijk de profielen en discussieer mee in het forum Ouderbetrokkenheid op Kennisnet: welk type ouder ben jij of als leerkracht: welke type ouder zie je het liefst op school.
Met als bij-vraag – zijn ouders eigenlijk wel in deze hokjes te stoppen?
Open dagen VO
Januari/februari zijn de maanden waarin de meeste middelbare scholen open dagen organiseren. Vele leerlingen van groep 8 gaan die dagen de diverse scholen in regio bezoeken. Sommige kinderen weten al heel goed naar welke school ze willen, soms hebben ze zelfs geen keus. Bij andere kinderen ligt de keuze nog geheel open. Maar waar moet je nu op letten tijdens die open dagen. De meeste scholen doen erg goed hun best om zo goed mogelijk voor de dag te komen en soms wordt alles uit de kast gehaald om toch maar een zo’n mooi mogelijk beeld de geven en zo de leerlingen naar hun school te lokken. Op de Oudersite van Kennisnet vindt u in het onderdeel ‘Naar de brugklas’ een checklist waarin je kunt aangeven welke zaken je het belangrijkst vindt voor de keuze.
Woordjes leren
Vanaf groep 7 krijgen de kinderen te maken met het leren van vreemde talen. Ze beginnen vaak met Engels en in de brugklas komt daar Frans bij. Een jaar later volgt Duits en ook zijn er scholen met Spaans, Fries of een andere moderne taal. Daarnaast hebben de Gymnasiumleerlingen nog Latijn en/of Grieks. Een heleboel woordjes te leren dus.
Mijn oudste is daar niet zo’n ster in. Zijn talenknobbel ontbreekt wat, een echt beta-leerling. Dus zat moeders daar te oefenen op woordjes en hij maar zuchten en zwoegend die woordjes schrijven en oefenen. En natuurlijk schoot dat niet op.
Via een vriendin kreeg ik de tip voor Teach2000. Een programma waar je gewoon zelf woordenlijsten invult (of van internet download, als ze al door anderen gemaakt zijn) en waarmee je dus woordjes kunt oefenen. Hij vraagt het Nederlandse woord, je geeft het Engels, Franse, Duitse enz. woord terug. Hij controleert dat en gaat door. Foute woorden komen gewoon nog een keer in de herhaling. En dit werkt. Zijn cijfers schoten omhoog. Elke dat even oefenen. Hij maakt de woordenlijsten zelf want daar leert hij ook al van.
Via de weblog Computers in de klas en ICT in onderwijs Blogspot , kwam ik bij Wrts, waar je online je woordjes kunt oefenen. Dat moet hij ook maar eens gaan uitproberen, want dat zou betekenen dat hij ook in een tussenuur kan oefenen. Dat zou hij nu ook graag willen doen, maar ja, Teach2000 werkt lokaal en op school hebben ze het (helaas nog niet) op het netwerk geinstalleerd staan. Wat natuurlijk wel een tip naar scholen zou kunnen zijn.
Betere relatie Ouders en School
Ouderbetrokkenheid is tegenwoordig steeds meer een hot item. Eindelijk realiseert men zich in Den Haag dat een school uit meer bestaat dan leerkrachten en leerlingen. Ouders, en vooral betrokken ouders, zijn reuze belangrijk op school. Dus heeft minister van der Hoeven een forum geopend bij Kennisnet, waar ouders, leerkrachten en schoolleiding met elkaar in discussie kunnen. Hoe krijgen we de ouders meer de school in, hoe krijgen we ze meer betrokken, dat is eigenlijk de vraag. Maar waarom voelen ouders zich niet betrokken bij de school? Van oudsher was dat natuurlijk ook niet de gewoonte. Kinderen gingen naar school en de leraar was de baas, ook over de ouders. En die waren ervan overtuigd dat de leerkracht wist wat hij deed en dat inspraak niet mogelijk was. Bovendien deed je dat gewoon niet. De Meester van school was één van de notabelen van het dorp en daar ging je gewoon niet tegenin. Tegenwoordig weet iedereen overal wat van en anders denken we wel dat we overal wat vanaf weten. We zijn zeer bewust van wat er allemaal kan spelen en gaan daarover ook in discussie met de leerkracht. Maar die is dat niet gewend.Kortom, op dat gebied is er nog veel te leren, zowel door de ouders als door de leerkrachten. Eigenlijk staat bij het hele ouderbetrokkenheid maar één ding echt centraal, namelijk een goede communicatie tussen ouders en leerkracht en tussen ouders en school. Als die er is, is ouderbetrokkenheid een hele natuurlijke zaak. Waar een goede communicatie is, is betrokkenheid. Dus waar we eerst aan moeten werken is aan deze communicatie. Op de oudersite van Kennisnet staat al veel informatie over de communicatiemomenten tussen ouders en school. Punten waar op veel scholen vast wel wat verbeterd kan worden. Ze zullen hier op het weblog allemaal wel een keer aan bod komen.