CITO

De nieuwe J/M valt op de mat. ‘Weg met de citotoets’ lees ik al op de omslag.
Groep 8 zonder stress van de Cito-eindtoets. Het bestaat. Twintig procent van de scholen onttrok zich altijd al aan deze test. En de stroom kritische geluiden zwelt aan. Steeds meer scholen gaan op zoek naar een alternatief…. zo begint het artikel.
Maar gaandeweg het artikel blijkt dat niet de citotoets opzich een probleem vormt, maar het gebruik van de uitslag. Scholen van het voortgezet onderwijs kijken steeds meer naar de eindscore dan naar het advies van de basisschool.
De meeste basisscholen gebruiken het leerlingvolgsysteem van CITO waarbij het kind ongeveer 2 keer per jaar een toets krijgt. Deze toets geeft een indicatie van de kennis van de leerling en kan door de leerkracht gebruikt worden om aan bepaalde stof meer aandacht te besteden. De eindtoets was de afsluitende toets van dit leerlingvolgsysteem, maar tegenwoordig wordt dit steeds meer gezien als toelatingsexamen van het voortgezet onderwijs. Een kwalijke zaak, want het geeft veel meer stress. Daarnaast wordt de score ook steeds meer gebruikt om het niveau van de school aan te geven. Oneigenlijk gebruik volgens CITO.
Het CITO zelf zou de toets het liefst zien zoals hij bedoeld is. Een afsluitende toets, hooguit een hulpmiddel voor de basisschool bij de verwijzing naar het voortgezet onderwijs. Het voortgezet onderwijs moet in eerste instantie afgaan op het advies van de basisschool. Iets wat ook duidelijk spreekt uit de DVD ‘Thuis in de citotoets’, meer een informatieve DVD over de schoolkeuze voor het voortgezet onderwijs dan een oefen DVD voor de citotoets zelf.
Dus een streep door de CITO-toets… nee. Een streep door het oneigenlijk gebruik van de eindscore… JA.
(J/M januari 2005 ligt vanaf nu in de winkel)